شاید برایتان جالب باشد که بیشتر درباره آزمایش مایع مغزی نخاعی (آزمایش LP یا (Lumbar Puncture که اصطلاحی رایج در پزشکی است، بدانید. اگر میخواهید در ادامهی این مقاله با ما همراه شوید، میتوانید درباره موضوعات زیر اطلاعات کسب کنید:
اما قبل از همه باید بدانیم که مایع مغزی نخاعی چیست؟
مایع مغزی نخاعی (Cerebrospinal fluid) یک مایع شفاف و بیرنگ است که در بافتی که مغز و نخاع را در تمام مهره داران محصور میکند، دیده میشود. این مایع توسط سلولهای اپاندیمی تخصصی (ependymal cells) که در شبکه مشیمیه بطنهای مغز قرار دارند، ساخته میشود و در پردهی عنکبوتیه (arachnoid granulations) به جریان خون بازمیگردد. مقدار مایع مغزی نخاعی در هر لحظه حدود ۱۲۵ میلیلیتر است و هر روز تقریباً ۵۰۰ میلیلیتر از آن تولید میشود. این مایع نقش یک محافظ، کوسن یا بافر را ایفا میکند و مغز را در داخل جمجمه از آسیبهای مکانیکی و عفونی میرهاند. همچنین این مایع در تنظیم خودکار جریان خون مغزی عملکرد مهمی دارد..
یکی از دلایلی که ممکن است بخواهید آزمایش مایع نخاعی انجام دهید این است که برخی از بیماریهای مربوط به مغز و نخاع را تشخیص دهید. آزمایش مایع نخاعی (که همچنین با نامهای LP یا پیونکسیون کمری شناخته میشود) یک روش است که در آن یک سوزن از فضای بین دو مهره کمر عبور میکند و مقداری از مایع نخاعی را جمعآوری میکند. مایع نخاعی مایعی است که مغز و نخاع را محصور کرده و از آنها محافظت میکند. آزمایش مایع نخاعی میتواند به شناسایی عفونتهای شدید مثل مننژیت، اختلالات عصبی مانند سندرم گیلن باره و مولتیپل اسکلروزیس، خونریزی یا سرطان در مغز یا نخاع کمک کند. گاهی اوقات از سوراخ کمری برای وارد کردن داروهای بیهوشی یا شیمیدرمانی به مایع نخاعی نیز استفاده میشود.
آزمایش مایع نخاعی میتواند برای اهداف مختلفی انجام شود، مانند:
با استفاده از آزمایش مایع نخاعی میتوان برخی از بیماریهای مربوط به مغز و نخاع را شناسایی کرد، مثل:
آزمایش مایع نخاعی ممکن است خطراتی را به دنبال داشته باشد، مانند: سردرد: حدود ۲۵ درصد از افرادی که آزمایش مایع نخاعی (پونکسیون کمری) انجام میدهند، پس از آن به خاطر نشت مایع به بافتهای اطراف، سردرد میگیرند. سردرد معمولاً چند ساعت تا دو روز بعد از آزمایش شروع میشود و ممکن است با تهوع، استفراغ و سرگیجه همراه باشد. معمولاً سردرد زمانی که نشسته یا ایستاده هستید بیشتر میشود و زمانی که دراز میکشید کمتر میشود و ممکن است چند ساعت تا یک هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد. درد یا ناراحتی کمر: ممکن است پس از آزمایش، کمرتان درد بکشد یا حساس بشود. درد ممکن است به پشت پاهاتان هم پخش شود. خونریزی: خونریزی ممکن است در نزدیکی محل سوراخ یا گاهی اوقات در فضای اپیدورال (epidural space) اتفاق بیفتد. فتق ساقهی مغز: اگر فشار داخل جمجمه شما به خاطر تومور مغزی یا چیز دیگری زیاد باشد، ممکن است پس از برداشتن مایع نخاعی، ساقهی مغز شما فشار بخورد و فتق بدهد. (Brainstem herniation) این یک عارضهی خطرناک است که میتواند منجر به مرگ شود. برای پیشگیری از این مشکل، معمولاً قبل از آزمایش مایع نخاعی، اسکن CT یا MRI از مغز شما گرفته میشود تا ببینند آیا چیزی فشار داخل جمجمه شما را زیاد کرده است یا نه.
آزمایش مایع نخاعی یک روش شناخته شده برای بررسی وضعیت سیستم عصبی است. این آزمایش شامل جمعآوری مایعی است که در فضای بین مهرههای ستون فقرات جریان دارد. برای انجام این آزمایش، مراحل زیر را باید طی کرد:
بیمار باید لباس استریلی که توسط بیمارستان فراهم میشود را بپوشد. بیمار میتواند در یکی از دو حالت زیر قرار بگیرد:
این حالتها باعث میشوند که کمر خم شده و فضاهای بین مهرهها باز شوند. این کار به تکنسین کمک میکند که سوزن را به راحتی وارد کند. سپس پشت بیمار با مواد ضدعفونیکننده مثل صابون یا ید تمیز میشود و با یک پارچه استریل محافظت میشود. بیشتر بخوانید:سیاتیک چیست؟ علائم و روش های درمان آن
برای اینکه قسمت پایین کمر احساس درد نکند، یک داروی بی حس کننده به آن تزریق می شود. سپس یک سوزن ریز و خالی از بین دو مهره ی کمری (ناحیه ی کمر) عبور می کند و از غشای نخاعی (dura) رد شده و به کانال نخاع می رسد. ممکن است در این مرحله از عمل، فشاری در پشت احساس شود. وقتی که سوزن به جای مناسب برسد، تکنسین ممکن است از شما بخواهد که کمی حالت خود را تغییر دهید. در این صورت، اول فشار مایع مغزی نخاعی سنجیده می شود و کمی از آن بیرون آورده می شود و دوباره فشار آن اندازه گیری می شود. در آخر، سوزن بیرون کشیده می شود و محل سوراخ را با یک بانداژ می پوشانند. این روش معمولاً ۴۵ دقیقه زمان می برد. ممکن است پس از اتمام عمل، ارائه دهنده ی مراقبت های بهداشتی شما به شما بگوید که برای مدتی دراز بکشید.
پس از آزمایش مایع نخاعی، باید به نکات زیر توجه کنید:
برای بررسی مایع نخاع در نوزادان و کودکان، همان روشی که برای بزرگسالان توضیح داده شد، اجرا میشود. تنها تفاوت این است که قبل از شروع آزمایش، یک نفر باید کودک را در یک وضعیت ثابت در طول فرآیند نگه دارد. همچنین گاهی اوقات، ممکن است از سونوگرافی برای راهنمایی در زمان آزمایش مایع نخاع در نوزادان و کودکان استفاده شود. سونوگرافی میتواند جلوی ورود زیاد سوزن را بگیرد.
خوب، من میخواهم متن شما را با عبارات دیگری ارائه دهم. برای تحلیل آزمایش ال پی، نمونه به آزمایشگاه فرستاده میشود و مایع نخاعی از لحاظ رنگ، باکتری، سلولهای سرطانی، خون، قند، پروتئین و برخی آزمایشهای سرولوژیکی مورد ارزیابی قرار میگیرد. اما اگر بخواهیم جواب دقیقتری به این سوال بدهیم که «مایع مغزی نخاعی چطور تجزیه میشود؟» باید این موارد را بررسی کنیم:
در جدول زیر حدود نرمال موارد درج شده در آزمایش مایع نخاعی ذکر شده است:
واحد | مقادیر نرمال | توضیحات | شاخص |
Mm H-O | منفی | سرولوژی سفلیس | |
فاقد سلولهای بدخیم | سیتولوژی | ||
۹۰-۱۸۰ | فشار | ||
شفاف و بیرنگ | رنگ | ||
ندارد | خون |
سلولها
واحد | فاقد گلبول قرمز | توضیحات | گلبول قرمز |
cells/μL | ۳۰-۰ | نوزادان | |
۲۰-۰ | ۱ تا ۵ سال | ||
۱۰-۰ | ۶ تا ۱۸ سال | گلبول سفید | |
۵-۰ | بزرگسالان |
شمارش افتراقی
واحد | مقادیر نرمال | شاخص |
% | ۶-۰ | نوتروفیل |
۸۰-۶۰ | لنفوسیت | |
۴۵-۱۵ | مونوسیت یا ماکروفاژ |
کشت و حساسیت آنتیبیوتیکی عدم وجود هرگونه ارگانیسم میزان مجاز ارگانیسمها بیوشیمی
واحد | مقادیر نرمال | توضیحات | شاخص |
mg/dl | ۸۰-۴۰ | گلوکز | |
mg/dl | ۷۵۰-۷۰۰ | کلرید | |
U/mL | تا ۲ | لاکتاتدهیدروژناز (LDH) | |
mg/dl | ۴۵-۱۵ | بزرگسالان | |
mg/dl | تا ۷۰ | سالمندان | سالمندان |
mg/dl | تا ۷۰ | کودکان |
الکتروفورز پروتئین
واحد | مقادیر نرمال | توضیحات | شاخص |
% | ۱۲-۳ | گاما-گلوبولین | |
وجود ندارد | باندهای الیگوکلونال | ||
% | ۸-۲ | آلفا- یک گلوبولین | |
% | ۱۲-۲ | آلفا-دو گلوبولین | |
% | ۸-۱ | پره آلبومین | |
% | ۱۸-۸ | بتا-گلوبولین | |
% | ۸۰-۵۰ | آلبومین |
لاکتات/گلوتامین/گلایسین
واحد | مقادیر نرمال | توضیحات | شاخص |
mg/dl | ۴۰-۱۰ | ۰ تا ۱۰ روز | |
mg/dl | ۳۶۰-۱۰ | دو روز اول تولد | لاکتات |
mg/dl | ۲۵-۱۰ | کودکان و بزرگسالان | |
mg/dl | ۱۴-۶.۵ | نوزادان | |
mg/dl | ۸.۵-۵ | کودکان و اطفال | گلوتامین |
mg/dl | ۱۵-۶ | بزرگسالان | |
μmol/L | ۱۰-۳ | گلایسین | |
µmol/L | ۳۷۵-۱۲۰ | در پلاسما |